Vuvuzela Virtüözü

20 Mart 2012 Salı

Bir Kitap

Bir şeyleri anlatmaya ve anlamaya başlama çabam bir yerden başlamalıydı...
Uzun zamandır bir kitap okuyorum.Kitabı uzun zamandır okumamın sırrı ne uzun nede sıkıcı olması fakat kitap sadece geceleri uyumadan önce aklıma geliyor.Bu kitaba başladığım süreden bu güne kadar en az üç, dört kitap bitirdim fakat severek ve acaba ne yazıyor diye okuduğum bu kitabı yarılayamadım bile. Bu hikayede bir şeyleri fark etmek gerektiğini hissettim ve bu durum üzerine düşündüm. Ve aklımdan geçenler bir kitabın nelere kadir olduğunu gösterdi...
  Acaba insan bazen istediği bir şey karşısında azim göstermezse o şey git gide daha değerli oluyor mu yada bu isteksizlik insanda belli bir zamandan sonra bıkkınlık veriyor mu? Bazen çok istediğimiz şeyleri ertelememizin sebebi onlara kıyamamak daha uzun sürmesini istemek oluyor bazense sadece tembellik ama bu kadar istediğimiz şeyleri ertelemek bize genelde kaybettirir. Kitabı bitirememem üzerine düşünürken anladım ki çoğu zaman istediğim şeyleri ertelemek onlara zaman ayırmamak ne sebeble olursa olsun o şeyleri bana kaybettirmiş. Bekleme sürem o kadar uzamış ki ya sevdiğim şeyden vazgeçmiş oluyorum ya o benden.Bir şeyi yapmak için başkasından bir adım beklemek hep karşımızdakinin öncülüğüne inanmak bizi çok fırsattan etmiştir. Bütün bu anlatıyla pek bağdaşmayacakmış gibi geliyor ama şu görüşümü de eklemek istiyorum; bizim bilim dünyamızın gelişmemesi yaratıcı beyinlerin olmaması değil, ülkemizde ki yaratıcı beyinlerin tembel olması veya hep daha iyi bir fırsat beklemesidir.
  Bir kitap üzerinden anlatmak istediğim şeyler planladığımdan daha farklıymış yazdıkça fark ediyorum.İnsan her fırsatı değerlendirmeli kaybetmeden önce bir an durun ve düşünün şimdi elinizde, yanınızda, kalbinizde olanları düşünün ve gidin onlar için şükredin (eğer inanmıyorsanız kendinize teşekkür edin bilmiyorum genelde bu durumlarda ne yapıyorsanız onu yapın), yanınızda olanları kucaklayın yada abartmayın ona değer verdiğinizi söyleyin, hiç olmadı bir mesaj atın yahu. Kalbinizde kilere gelince bir kişiyse hiç durmayın içinizdekini haykırın, bir fikirse beklemeden koşun ve fikrinizi hayata geçirmek için elinizden geleni ardınıza koymayın, ama en kötüsü kalbinizdeki buruk bir duyguysa zamana bırakın, azim gösterin, sabır gösterin ve sonu gelene kadar okuyun o kitabı...

2 yorum:

  1. hacı kimsin bilmiyom ama la bana kendimi daha çok sorgulamam gerektiğini anlatıyo bu yazı. yazılarının devamını bekliyorum . çünkü yazdıklarında kendimi buldum teprik ediyorum....

    YanıtlaSil
  2. güzel yazmışsınız teşekkür ediyorum ama bu mesaj yıllardır aynı:D

    YanıtlaSil

Söyle içinde kalmasın