Benim gecemin sonu senin hayatının başı olmasaydı daha iyi bir yer olurdu dünya...
Çok zaman oldu seni eskisi gibi özlemeyi özlüyorum, her şeyi seni unutmak için yaptığım zamanları özlüyorum. Sonra duruyorum bakıyorum neden bu kadar özlem neden bu vuslatı hiç bir an bile arzulamamışlık,
anlıyorum. Özlemler sana fakat vuslatlar hiç sana olmayacak çünkü Ben sevmeyi hep farklı bildim hep ben hep senin isteyemeyeceğin kadar çok sevdim. Ben Seninle birlikte sadece kurunun yanına soğan kırmak isteyen yılları makaron pastalarda, çayın altının sönmediği geceleri soğuk kahvelerde yaşıyordum sandım meğer bizler en kötü tiyatro oyunlarının sahne dekorlarını seninle sinemalarda, Ahmet Kaya türkülerinin derinliğini ucuz barlarda, Neşet Ertaş'ı dev konser alanlarında bırakıyormuşuz ve farkına hiç varmamışım ,anlıyorum,
Ben seni gerçekten çok seviyormuşum ama kendimi hiç o kadar sevmemişim gerçi kendimi hiç sevmedim hakeza hala da çok hoşnut değilim ben olmaktan ama anladım ki sorun kendinden fazla sevmekte değil hiç bir şeyi, hatam kendimi kendimi için değiştirdiğimden fazla değiştirmekmiş . Hala değişiyorum kendim için değişmek istediğimden daha çok hemde çünkü artık bir soğuk var yaz havasını solumayı bıraktık değişmek zorundayız fakat asla bir başkası için değil.Değişen şey özlemlerin şekli artık sadece...
